‘Dyslecxie’

De jaarlijks terugkerende kunstmarkt stond weer voor de deur in Eigen-Heim; ‘Weges treven gestolen’, stond er op de deur van het clubhuis, maar iedereen begreep het; de bikers waren naar een motortreffen.

En dat kwam de plaatselijke kunstenaars goed uit; geen gedoe met ronkende motoren en half naakt rondrennende dames, wat veel mannelijke bezoekers van de kunstmarkt eigenlijk heel jammer vonden – die keken graag naar motoren – behalve dan de mannen met een paardenstaart en sandalen; die keken liever naar macraméknopers en kleidraaiers.

Ben Engel, oftewel De Naald, wat zijn bijnaam was, had ook een kraam op de kunstmarkt; je kon bij hem een tattoo of piercing laten zetten.

Aan zijn kraam hing een groot bord met de tekst ‘Het oog van de Naald heeft zelden gefaalt.’

De vriendin van De President – een groot fan van Hazes en door iedereen geliefd – had door De Naald haar levensmotto op haar rug laten prikken en was dan ook zeer tevreden met het resultaat; de rest van de bende was dyslectisch dus viel het verder niemand op.

Ook op de bij zichzelf gezette tattoo onder het motto ‘m'n rug op’, oogstte hij veel positieve reacties onder de bikers.

De in groten getale aanwezige kunstschilders zorgden voor een kleurrijk geheel met hun multiculturele modellen.

De Dichter, die deze keer wegens omtrekkende bewegingen niet aanwezig was, had wel een onvergetelijke indruk achtergelaten in het dorp, waar je op iedere straathoek dit gedicht zag hangen:

Slingers

“Mensen moeten lachen en gekke dingen verzinnen. Ze moeten pannenkoeken bakken, bier brouwen, knuffelen en van mekaar houwen, paddenstoelen zoeken en hutten bouwen, honden uitlaten, zaadjes zaaien en poezebeesten aaien, huppelen en springen op pleinen en straten, vrijen en praten, naar de liefde verlangen en slingers ophangen.”

Op het motortreffen hing dan ook een slinger, van bh's en slipjes.