Het nieuws dat zich hoogst waar-schijnlijk een motorbende zou vestigen in Café de Neus ging als een lawaaiend vuurtje door het dorp.

 

Dat nieuws bereikte ook de hooligans Welbeschouwd en Hoedanook.

 

Dat was een streep door de rekening, of om in hun eigen taal te spreken.

 

Een steen door het raam !! Wat ze diezelfde avond nog deden !!

 

Hun plan om het Café te huren en er een clubhuis voor de korfbal van te maken kwam zo in zwaar weer, om niet te

zeggen, in een storm terecht, en met die steen gaven ze, zo dachten ze een duidelijke boodschap af.

 

Maar vielen zo uiteindelijk ook door de spreekwoordelijke korf.

 

Drie weken later werd 't clubhuis van B.Z.N. bende zonder naam (hoe verzin je 't) geopend en van de hooligans werd nooit meer iets vernomen.

 

De deerne en de dichter waren nog steeds intens gelukkig wat hem enorm stimuleerde tot het schrijven van gedichtjes.

 

D.N.A 

 

Moe van alle dingen die er moeten denk ik vaak de groeten.

 

Laat mij met rust, ik doe m'n eigen ding, hoef geen applaus of veel bewondering.

 

Ik heb geleerd om mij te zijn en dat is uiteindelijk heel fijn.

 

Het laat mij met rust syndroom geworteld in mijn d.n.a heeft mij gebracht naar waar ik sta.

 

Gefocust en vol levenslust: laat mij maar doen laat mij met rust.

 

...............

 

Ook de volgende  intieme gedichtjes gemaakt in opdracht van de motorbende, mochten er zijn !!

 

Op de deur van het Dames toilet stond  *Dozen* wat 'n vondst.

 

En tussen de posters van ontblote mannen-torso's hing in een prachtig gouden lijstje het onderstaande gedichtje.

 

Feitelijk in feite zit ik hier gewoon te schijte, en als je me niet ruikt kom je lekker ff kijke..

 

Bij de Heren stond er *Bikers* op de deur,  zo origineel.

 

En wederom in een prachtig gouden lijstje tussen de blote tieten las je het volgende.

 

Feitelijk in feite zit ik hier gewoon te schijte en als de drol er eenmaal ligt veeg ik m'n reet af met dit 

shit gedicht.

 

De Dichter werd op handen gedragen en elk bendelid bestelde kopieën voor thuis.

 

Fly, wat zijn bijnaam was, het enige vegetarische bendelid was er eentje van Blij, Bennie Blij, die met zijn altijd Blije bakkes voorop reed.

 

Om punt 1:

De veldwachter te misleiden bij eventuele kleine criminele activiteiten zoals.

 

Mensenhandel en ontvoering,handel in wapens en drugs, liquidatie en meer van die voor de hand liggende zaakjes. Waar je als fatsoenlijke motorbende niet onderuit kwam.

 

En punt 2:

Fly's belangrijkste en tevens meest delicate opdracht was om vliegen en insecten tussen z'n tanden te 

vangen.

 

Wat voor onze Fly ivm zijn vegetarische levensstijl voelde als een doodzonde, maar wat hij toch als een echte Die Hard doorstond.