Eigenheimers deel 5
Nooit te oud om te leren !!
Over trucjes gesproken, zij kon er ook wat van: trucjes met haar goocheldoos welteverstaan.
"Nu we het toch over een doos hebben", daar had hij het trouwens ook ooit over in een gedicht wat hij
te pas en te onpas oreerde, en jawel hoor tijdens de eerste kennismaking met zijn a.s. schoonfamilie schoot precies die in z'n gedachten, die hij, hoewel met enige twijfel toch maar besloot eens voor te dragen, konden ze meteen een beetje wennen aan z'n soms wat ondeugende schrijfstijl.
Tarzan
Hij was groot en elegant, lag lekker in de hand en had een gladde bovenkant
Ze had 'm pas nog nooit gebruikt, hij zat nog in de originele DOOS zodat je de nieuwigheid nog ruikt.
Ze las aandachtig de gebruiksaanwijzing door en werd er zodoende al flink opgewonden hoor.
Er stond duidelijk beschreven hem voor gebruik een afwas beurt te geven.
Nu waren alle onderdelen soepeltjes en wendig en afwasmachine bestendig.
Ze had gekozen voor 't model deluxe met verlichting en wat extra nieuwigheidjes aan,
verkrijgbaar in de kleuren zwart en paars of zo geel als een banaan,
die laatste is't uiteindelijk geworden omdat die mooi bij het behang ging staan.
Zo fantaseerde ze met een warme blos denkend aan d'r DOOS geregeld flink op los, op een voor haar geschikte dag nam ze dan het manmoedige besluit pakte de doos en haalde het apparaat er uit.
Eerst eens aangesloten op het net, batterij geladen en gelijk maar op de hoogste stand gezet.
Ze wist niet wat ze zag: hij trilde zo het aanrecht af, de ouderwetse handarbeid was duidelijk verleden tijd.
Vanaf nu dagelijks verse jus d'orange bij het ontbijt.
Het ijs was gebroken,
Al lachte vooral haar moeder als een boerin met kiespijn, omdat die zelf in het bezit was van zo'n zwarte tarzan maar nooit had geweten dat je er jus d'orange mee kon maken.