Slot

De dorpen werden officieel samengevoegd en kwam als ‘Eigenheim’ zelfs op de lijst van de tien mooiste dorpen van Nederland te staan.

Bikers en kunstenaars leefden vredig naast elkaar, politieke partijen werkten samen, de toekomst zag er rooskleurig uit, maar net toen gebeurden er vreemde dingen; huizen en soms complete straten verdwenen plotsklaps in spontaan ontstane kraters, de aarde ging open en dicht, er vielen doden en gewonden, het leek wel oorlog, er hing een wat vreemd – niet te plaatsen – luchtje; mannen in witte pakken met gasmaskers vormden het dagelijkse straatbeeld.

Er werd gefluisterd dat het de wraak van de hooligans was, rivaliserende bendes werden genoemd, ‘Hells Army’ en ‘Sotudarom’, een zeldzame mollenplaag met echt miljoenen van die beestjes, net als de sprinkhanen in Egypte, er werd naar Groningen verwezen met haar aardbevingen, ‘Poetain’ zou ook kunnen, maar het bleef een onopgelost raadsel.

Ook de eigenaar van hengelsportwinkel H. Engel, die samen met zijn broer Ben pas het bedrijf ‘Ghost Busters’ had opgericht en daarvoor ook nog hun broer Willum hadden gepolst, zodat ze het bedrijf uiteindelijk ‘De Drie E’s’ hadden kunnen noemen, kregen geen vat op de zaak, wat broer Willum al voorspeld had; hij vond heel dat gedoe met die geesten een nogal hoog wappiegehalte hebben.

De meeste bewoners waren vertrokken op een enkeling en ‘De Elleboog’ na; wist die misschien meer dan hij toegaf?

Omdat hij naast penningmeester en mierenneuker ook nog zijn verzekeringskantoor had en toen wel erg veel claims binnenkreeg, die hij allemaal beantwoordde met: "Kleine lettertjes niet gelezen?”

Zelfs het voetbalveld, viel ten prooi aan het onbekende monster; de rest wat nog overeind stond was beschadigd of vol graffiti gespoten door gespuis uit het nabijgelegen dorp Onschuld, die zwoeren van niks te weten en gingen verder met het wassen der handen, wat daar – in Onschuld – een traditie was.

Bulldozers en Shovels stonden klaar om alles met de grond gelijk te maken, wat het einde van Eigenheim betekende.

Maar toen!! The day after; de wonderen waren de wereld nog niet uit; Harry van der Mast, de reddende engel van veel ter ziele gegane objecten, zag er toch nog handel in en binnen een jaar stond er een compleet ‘Eigenheimer Pretpark’ met boven de ingang in zwierende letters ‘Beter Hier Dan Verder’.

Wat gered kon worden werd gered, zoals het clubhuis, waarin nu een hele rij minimotoren met muntinworp staan. Bij de kinderboerderij, onder de bezielende leiding van de boeren P. en O., staan vaak lange rijen vrouwen met een kinderwens; een behandeling door of verwijzing naar ‘De Puddingbuks’ ligt binnen handbereik.

Het klooster werd trouwlocatie en tevens controleruimte voor het – zo goed als ongebruikte – camerabewakingssysteem afkomstig uit Tholen, dat door Harry van der Mast voor een vriendenprijsje kon worden overgenomen.

De cel in de gevangenis waar W. tot tien telde en bleef zitten waar die zat en zich niet verroerde, wordt bezocht door minitreintjes vol dagjesmensen met Neusje als conducteur.

Heel veel attracties worden voorzien van historisch verantwoorde namen, zoals ‘De Deerne’ en ‘Prozacje’; twee enorme glijbanen, de ‘Welbeschouwd’ en de ‘Hoedanook’; een schommelboot en een reuzenrad.

De zweefmolen werd ‘Zweef’ en de parkeerwachters zien eruit als replica's van de bikers met de nodige tatoeages, leren vestjes en kettingen.

Eén van de weinige nog originele onbeschadigde gebouwtjes – het Surinaamse eettentje van ‘Desalniettemin’ en Niettegenstaande’ – werd ‘Snackbar Het Balletje’, wat weer een verwijzing was naar de oude slagerij van de familie Bal.

Aan de uitgang vindt men in het souvenirwinkeltje onder andere dromenvangers, elleboogdrop, puddingbuksschuimpjes, miniflesjes veldwachterjenever en flesopeners in de vorm van een been.

In een vitrine met overblijfselen van voor de ramp, liggen wat gevonden attributen, zoals de helm van De President, een bolletje macramé-touw en zelfs nog een oud gedichtenbundeltje.

Eigenheim floreert, maar de geest is uit de fles. Kloon, één van de weinige overlevenden, weigert er ooit nog één poot binnen te zetten.

En de ouwe grijze Dichter, die met z'n camper samen met hondje Lotus inmiddels hoog en droog onder de Spaanse zon zit, plaatst nog eenmaal een gedichtje.

Wedstrijdje hier, wedstrijdje daar, wie is er mooier, slimmer, sneller klaar; wedstrijdje hier en daar, wie is de beste en kampioentje voor 'n jaar. Wie bezit het meeste geld, wie is onze grootste held. Wedstrijdje hier, wedstrijdje daar, wie houdt het langst de brand in z'n sigaar, er worden gouden bergen beloofd aan diegene met de meeste stemmen in z’n hoofd. Lekker belangrijk allemaal, iedereen is geniaal! Ik doe mee met wie de meeste onzin lult; ‘k heb 't wedstrijdformulier al ingevuld.

Bedankt voor het volgen, liken en het commentaar; ik hoop dat je minstens één keer hebt gelachen. Ik in elk geval wel om dat gekke dorp met z’n inwoners; mijn allereerste geschreven verhaal ooit en wie weet, word ik wel benaderd door John de Mol die er een serie in ziet, waar Joop van den Ende dan weer een musical van maakt, aan fantasie geen gebrek! Fijne zomer allemaal. Nog één gedichtje dan om het af te sluiten.

Oordelen, veroordelen, meningen over iedereen! Hij die zonder zonden is, werpe de eerste steen. Zo is 't altijd al gegaan farizeeërs staan devoot vooraan. Nonnen, die de hartstocht niet weerstaan, onbevlekt ontvangen, kuisheid, geile meid; mij is 't om ’t even; leef je eigen leven! Geloof maar wat je geloven wil, de Non en de Pastoor gaan nog fijn een keer van bil.

Groetjes x PS Iedere gelijkenis met bestaande personen, namen, plaatsen of situaties, berust uitsluitend op fantasie en toeval.