Bom dia,

The Blues Brothers,

Onze Belgische buren een wat ouder stel uit de buurt van Brugge gingen van de week met de fiets op pad, een picknick mandje achterop, Ja ja, zulk lekker weer is het hier, maar na een kilometer of wat horen ze een wat piepend geluid , de ketting?  Maar allee zegt de buurvrouw het komt vandaar eeh. En wijst naar de berm, wat denk je? Een ter vondeling gelegde puppie tweeling. Ahhhh roepen ze in koor, onze Belgische buren dan hé.  Maar ja wat nu? Naar het asiel? Het picknick mandje leeg gemaakt en terug naar hier met de tweeling achterop. Ook hier veel ahhhs en ohhhhs, en ik eens flink blaffen zodat dat grut gelijk weet wie hier de dienst uit maakt. Ja toch, de buren besloten  eerst maar eens langs een dierenarts te gaan, om te wegen, temperaturen, antivlooien en ontwormspul, voer, enz. om in te enten waren the brothers nog te jong, krap 6 weken.  Maar wat nu? Ze hadden vroeger altijd honden gehad, maar in de mobile home gingen ze geen hond nemen was de afspraak. Van geen hond naar twee honden is ook nogal wat, en aan mij word niks gevraagd. Ik wist 't wel, opzouten met dat grut. Wat een drukte schoppers zeg, laat mij met rust, bijten ongevraagd in je poten Nee daar hou ik nie van, aan m'n kont ruiken oke,     maar voor de rest aan mijn lijf geen polonaise. Ahh gut toch wel aandoenlijk hoor, dat kleine spul, het voelt als m'n eigen achter,achter, achterkleinkinderen. Maar ze hadden natuurlijk toch besloten om ze te houden, 't komt op ons pad, en we gaan d'r voor gaan zorgen, eeh man zegt de buurvrouw,. Nu nog namen bedenken, die ouwe van mij kwam met het voorstel ze naar de legendarische Blues brothers te noemen John en Dan, maar daar hadden de buren nog nooit van gehoord. Zij dachten meer aan een fameuze vlaming, zoals Eddy / Wally, Ik wens  Porto en Faro zoals ze inmiddels heten, een heel lang en gelukkig leven

( het lijkt wel een sprookje ) Mooi eeh. En ik was eerlijk gezegd ook opgelucht dat wij ze niet hadden gevonden.

Obrigado en tot nog us eeh. Layka en het grut.