Bla, bla.

Zwerven, verdwalen, 

we gaan vandaag 

het einddoel 

weer niet 

halen. 

We rijden kilometers om

m'n hart en m'n gevoel 

zijn zoals vaker

m'n tomtom

Uit de radio klinken

Marokkaanse

klanken

Waarvan Layka dus

spontaan gaat 

lopen janken

Het zand de stank 

de palmen 

De minaret waar de Imam

luidruchtig zijn adhaan

vanaf laat galmen

Er klonk een belletje

vanacht

Waar ben ik? Vroeg ik 

slaperig zacht

Ik ben je droom bla,bla

uit duizend en 

één nacht

Poeziepier